Elimde sepet, çekirdekleri özenle yerleştirilmiş böğürtlenler — tüm bunlar torunlarım için; tek gelir kaynağım. Günün sıcaklığı başlamadan önce her şey yolunda gibiydi. Sonra parlak bir araba durdu yanımda. Camı indirince genç bir iş insanı “Burada durma! Trafiği tıkıyorsun!” dedi. Kalbim sıkıştı. Yüzümde endişe, sepetimde umut. Sadece bir desteğiniz olsa, dedim, birer avuç alın annene deseydim. Ama düşünceye yer bırakmadan yüzü sertleşti. Sepetimi kapak gibi savurdu sokağa… Böğürtlenler döküldü, içimdeki emek avuçlarımın arasından kayıp giden bir rüya gibi yere saçıldı. Haberin devamını okumak için sonraki sayfaya geçiniz...
1 / 2
